Δείκτης θερμοκρασιακής δυσφορίας
Ο δείκτης θερµότητας (heat index) αποτελεί ένα µέτρο του κατά πόσο η θερµοκρασία του αέρα σε συνδυασµό µε τα ποσοστά σχετικής υγρασίας επηρεάζουν στην αίσθηση άνεσης ή δυσφορίας του πληθυσµού, καθώς και τις συνέπειες που µπορεί να υποστεί ο ανθρώπινος οργανισµός. Το καλοκαίρι και γενικά σε οποιαδήποτε θερµή περίοδο ο ανθρώπινος οργανισµός µε τη διαδικασία της εφίδρωσης δατηρεί τη θερµοκρασία του εντός των φυσιολογικών ορίων. Ο ιδρώτας, που κατά κύριο λόγο αποτελείται από νερό, εξατµίζεται αποµακρύνοντας θερµότητα από το σώµα µε αποτέλεσµα να δροσίζεται το δέρµα. Ωστόσο αν η σχετική υγρασία του αέρα κυµαίνεται σε υψηλά επίπεδα, τότα η παραπάνω διαδικασία ελαττώνεται µε αποτέλεσµα τον περιορισµό της εξάτµισης. Έτσι το σώµα αδυνατεί να αποβάλλει το πλεόνασµα θερµότητας, αισθανόµενο πλέον υψηλότερη θερµοκρασία από την πραγµατική. Αυξανόµενου του δείκτη θερµότητας, περιορίζεται το αίσθηµα άνεσης και σταδιακά προκύπτει αίσθηµα δυσφορίας. Πέρα από κάποια όρια του δείκτη οι επιπτώσεις στην υγεία είναι αρκετά σοβαρές. Στον πίνακα 1 παρουσιάζεται ο δείκτης θερµότητας ως συνάρτηση της θερµοκρασίας σε βαθµούς Κελσίου και της σχετικής υγρασίας εκφρασµένης ως ποσοστό επί τοις εκατώ, ενώ παρατίθενται και οι επιπτώσεις στον πληθυσµό. Σηµειώνεται ότι τόσο οι επιπτώσεις αυτές, όσο και το αίσθηµα δυσφορίας, αποτελούν θεωρητικές µέσες τιµές σχετικά µε τον πληθυσµό. Στην πραγµατιότητα εξαρτώνται και από άλλες παραµέτρους, όπως το φύλλο, η ηλικία, η ένδυση, η φυσική κατάσταση και εν γένει η υγεία του κάθε ατόµου.